دانته آلیگیری 1265-1321

شاعر و شخصیت برجسته ادبی ایتالیا، متولد 1265 فلورانس، در یک خوانواده طبقه متوسط. نام مادرش بلا بود که در کودکی از دست داد، و پدرش را نیز که مدتی بعد ازدواج کرد، در 18 سالگی. درباره تعلیم و تربیت و تحصیلات او اطلاعات دقیقی موجود نیست. احتمالا به مدرسه سانتا کروز میرفته و در دانشگاه بولوینا تحصیل کرده است. در نه سالگی در یک مهمانی خوانوادگی با دختری به نام بئاتریس آشنا میشود (بئاتریچه تلفظ ایتالیایی و بئاتریس تلفظ فرانسوی است) و شدیدا عاشق میشود. در هجده سالگی سرودن اشعار را آغاز کرد و اشعار و سرودهایی برای بئاتریس سرود، تا اینکه بئاتریس در سال 1290 از دنیا رفت. دانته یکسال عزادار بود، اما پس از آن تا سال 1300 ، از راه مستقیم منحرف شد و خود را با عشقهای ناباب و نا مناسب سرگرم کرد، هرچند خاطره بئاتریس در قلب او باقی مانده بود. در سالهای 1292 تا 1295 اشعاری را که برای بئاتریس و البته بانوان دیگر زندگیش سروده بود، در کتابی به نام زندگی نو (La vita nuova) جمع آوری کرد. در انتهای همین کتاب است که وعده نگارش کمدی الهی (La divina commedia) مشهورترین اثرش را داده است.

پس از نگارش این کتاب مشهور و سرشناس میشود. در این دوران در چند نبرد نظامی شرکت میکند. به خاطر انتخاب شدن در شورای شهر فلورانس نام خود را در صف اطباء و عطاران نوشت و وارد سیاست شد.
در سال 1300 شورشهایی بین مردم عامی معروف به سیاهان، و ثروتمندان معروف به سفیدان، در گرفت و باعث ویرانی شهر و نابودی آرامش آن شد. پاپ برای بازگرداندن صلح تلاش میکرد و در همین اوضاع بود که اشرافیان شهر سه سفیر به سوی پاپ اعزام کردند که دانته نیز در میان آنها بود.

در سال 1301 گروه سیاهان به پیروزی رسید و تصفیه حسابها آغاز شد. در 27 ژانویه 1302 دانته به دلایل واهی فساد مالی و سوء استفاده از مقام به دو سال تبعید و جریمه مالی کلانی محکوم شد. در 10 مارس همان سال نیز به زنده سوزانده شدن در آتش محکوم شد. دانته در هیچیک از دادگاهها حضور نداشت و در شهر دیگری ساکن بود. وی با شنیدن این احکام ناچار به ترک همسر و چهار فرزندش، همچنین خانه و اموال و دوستانش گردید. بعدها در چند لشگرکشی همراه تبعیدی ها شرکت کرد، اما همه آنها با شکست مواجه شد، تا اینکه دانته تصمیم به انزوا گرفت و در سال 1318 به شهر راونا پناه برد. در تابستان 1321 که از دیدار حاکم شهر ونیز باز میگشت، به تبی شدید مبتلا شد و در شهر راوانا جان به جان آفرین تسلیم کرد.

دانته پس از کتاب کمدی الهی به چنان شهرت عالمگیری دست یافت که کمتر کسی قادر است در ادبیات ایتالیا و حتی در ادبیات اروپا به پای آن برسد. آثار دیگر وی عبارتند از زندگانی نو، مهمانی، پیرامون پادشاهی، پرسشهایی درباره آب و زمین، دیوان اشعار و در نهایت درباره هنر بلاغت در زبان عامیانه که ناتمام باقی مانده است.

سه شنبه 28 دی 1389 - 8:34:59 PM